Private Lease als vervanging auto van de zaak?
Ontwikkeling Private Lease versus auto van de zaak
Private Lease wordt al een aantal jaar aangeboden. Maar vooral de laatste twee jaar, 2014 en 2015, gaat het hard met het Private Lease wagenpark, ofwel het aantal rijdende auto’s met een Private Lease contract. Van 2013 naar 2014 was er sprake van een verdubbeling, van 7.000 naar 14.000 contracten. Van 2014 naar 2015 was er zelfs sprake van een ruimschootse verdubbeling, van 14.000 naar 31.500 contracten. En in 2020 verwacht het ING Economisch Bureau dat er maar liefst 100.000 Private Lease auto’s zullen rondrijden.
De zakelijke automarkt heeft de afgelopen drie jaar steeds tussen de 180.000 en 190.000 zakenauto’s jaarlijks geregistreerd. Dit is elk jaar een kleine 50% van de totale nieuwverkopen geweest. Dit percentage stijgt wel elk jaar een paar procent. De reden hiervoor is dat de particuliere markt elk jaar meer kiest voor jonge gebruikte auto’s in plaats van nieuwe auto’s. En bij een ongeveer gelijkblijvend aantal zakelijke auto’s, stijgt het percentage zakelijke auto’s ten opzichte van het aantal nieuwe autoverkopen.
Meer of minder leaseauto’s
Ondanks dat de Nederlandse economie een voorzichtige groei laat zien, wil dat niet zeggen dat het aantal leaseauto’s in Nederland stijgt. Door de crisis hebben werkgevers de (vaste) kosten van leaseauto’s teruggebracht en dus minder leaseauto’s ingezet. Deze kostenverlaging is iets waar de werkgevers nog graag aan vasthouden. Als een werkgever namelijk een nieuwe leaseauto inzet, dan tekent men voor een contract van gemiddeld 45 maanden. Het is voor een werkgever veel aantrekkelijker om een mobiliteitsbudget aan zijn werknemers te geven. De kosten voor een mobiliteitsbudget stoppen namelijk als de werknemer geen werknemer meer is.
Nu dan een Private Lease auto?
Doordat de werknemer wel naar zijn werk moet en door de jaren heen waarschijnlijk gewend is geraakt aan een nieuwe (lease)auto, is de kans groot dat men kiest voor een Private Lease auto. De werknemer krijgt namelijk van zijn werkgever maandelijks een vast bedrag aan mobiliteitsvergoeding en is ook een vast bedrag per maand kwijt aan zijn Private Lease contract. Dat kan men tegen elkaar wegstrepen en dan weet men precies wat men maandelijks overhoudt (of bij moet betalen bij een dure private lease auto).
Conclusie
Door de stijgende interesse van Private Lease auto’s en de opkomst van mobiliteitsbudgetten, zijn er werkgevers die minder leaseauto’s hebben rijden. Waarschijnlijk staan er op de persooneelsparkeerplaats nu wel meer Private Lease auto’s. Voor de werkgever is dan een minder groot risico, omdat de werknemer het Private Lease contract aangegaan is. Voor de werknemer is dit ook aantrekkelijk, omdat men geld bespaart als men een goedkopere Private Lease auto uitzoekt, dan wat hij/zij maandelijks aan mobiliteitsbudget krijgt.
Let wel: voor sommige beroepen zal een Private Lease auto geen alternatief zijn. De kilometervreter (bijv. accountmanager) zal altijd een representatieve auto moeten hebben die ook de uitstraling (en uitstoot) heeft die bij het bedrijf past. Zij zullen op kosten van de zaak een leaseauto blijven rijden. DSM’s mobiliteitsmanager Daan Bieleveld geeft ook aan dat hij niet gelooft in een totale vervanging van het leaseauto wagenpark voor alleen maar private lease auto’s. Maar de leasecultuur is wel aan het veranderen. De private leaseauto’s “schuren” tegen de leaseauto aan, maar op dit moment is er nog een mismatch tussen private lease en zakelijke lease.